Franz Kafka'nın "kahve içerken fotoğraf yükleyip beğeni kasmalık" kitabı, bir diğer Sabahattin Ali'nin Kürk Mantolu Madonna'sı tabi. Popüler olan şeylere normalde karşıyım ancak Kafka'nın böcekli kitabı popülariteyle reddolunacak bir kitap değil.

Kahramanımız Gregor Samsa'nın öyküsünü okurken o psikolojiye girmek, sanki o acıları yaşıyormuş gibi hissetmek gerçekten ilginç bir durum. Bu hisleri size Zweig de çok iyi yaşatıyor.

Bazen canım sıkılınca, bunalınca, depresyonda hissedince dinlediğim bir şarkı var, Seksendört'ten Dört Duvar diye. Bu şarkı ile Dönüşüm arasında garip bir bağ kurdum ben nedense. Bilmiyorum tabi hiçbir alaka kuramayanlar da olabilir.
Her neyse, yine bir solukta okuyup bitirmelik bir kitap. Üzerine uzun uzun tahliller yapacak değilim, okuyunuz, okutunuz...